Bir nesne titreştiğinde ve bu enerjiyi havaya veya başka bir ortama aktardığında ses dalgaları oluşur. Titreşimli bir nesne ileri doğru hareket ettiğinde önündeki hava moleküllerini sıkıştırır ve geriye doğru hareket ettiğinde , genişleyebilecekleri ya da nadiren karışabilecekleri bir boşluk bırakır. Titreşim, havadaki titreşim kaynağından uzaklaşan bu sıkıştırma ve nadir yüzleşme çiftlerinin çoğunu üretir.
Ses dalgaları bir dinleyiciye ulaştığında, işlem tersten gerçekleşir. Sıkıştırılmış hava dalgaları, dinleyicinin kulak zarına doğru iterken, bu dalgaların arkasındaki nadir hava, dışarıya doğru titreşmesini sağlar. Kulak zarı hareketi, titreşimleri ses olarak değerlendiren beyne iletilir.
Ses, sudan çok daha hızlı geçer çünkü havadan daha yoğun bir ortamdır. Bir basınç dalgası yalnızca dalgadaki moleküller başka moleküllere çarptığında yayıldığından, ne kadar çok molekül varsa, dalga o kadar hızlı hareket eder. Belirli bir su hacmi içinde aynı hava hacminden daha fazla molekül içerdiğinden, ses dört kat daha hızlı hareket eder. Aynı zamanda suda havada yapabileceğinden çok daha uzağa gider.
Ses dalgaları, yoğun, katı nesnelerle en hızlı şekilde hareket eder. Bu durumda ses, katı malzemeyi sıkıştırmak için gereken enerji bir sıvı veya gazdan çok daha büyük olduğundan, bir sıkıştırma dalgası yerine enine bir dalga oluşturur. Yoğunluklarına bağlı olarak, katılar sesi havadan 10 kat daha hızlı iletebilir.
