Polisakaritler, glikosidik bağlarla bir araya getirilen tekrarlayan monosakaritler veya disakariler birimlerinden oluşur. Son işlemde üretilen polisakaritler genellikle dar, düz ve gövde benzeri bir biçimde doğrusaldır görünüm ve dallanma ve uzuv büyümesinin çeşitli düzenlemelerine sahiptir.
Polisakkaritler, polimerik karbonhidrat yapıları olarak sınıflandırılır. Glikosidik bağların varlığında uzun zincirler oluşturan mono veya disakkaritler denilen düzinelerce, hatta yüzlerce küçük molekülden oluşurlar. Bu bağlar öncelikle enerji üretmek için vücut tarafından dönüştürülen bir tür şeker olan, glikoz adı verilen nişastalı viskoz bir maddeden oluşur. Glikozidik bağlar, esnek ve yapışkandır ve iki veya daha fazla sakariti bir arada tutmak için tutkal gibi işlev görür.Polisakaritler çeşitli boyutlarda büyür; ağaçlar gibi, bazıları kısadır ve çok az dallıdır, diğerlerinde ise yüzlerce monosakkaritten oluşan çok sayıda dal vardır. Her ne kadar polisakaritler, aynı mono veya disakaritler baz birimlerinden oluşsa da, her bir tekrarlama birimi öncekinden biraz farklıdır. Bu farklılıklar mütevazı veya derin olabilir; Bazı durumlarda, tamamen oluşturulmuş polisakaritler (veya makromoleküller), temel yapı bloklarından biyolojik ve kimyasal olarak farklıdır. Polisakaritler, birçok ortamda yaşam için uygundur ve karada ve havada olduğu gibi suda da gelişirler.
