Polimerizasyon işlemi iki yoldan biriyle gerçekleştirilir. Birinci yol, dev moleküller oluşturmak için benzer moleküller zincirinin aktif bölgesine küçük moleküller ilave etmektir. İkinci yöntem, diğer moleküllerin kaybına neden olacak şekilde birleştiren küçük molekülleri içerir.
Ek olarak, polimerizasyonda, birinci yöntem, eşsiz bir elektrona sahip olan bir molekül, eşsiz bir elektronlu başka bir molekülü çekince, çok güçlü bir bağ oluşur. Bir polimer zincirindeki aktif bölge, eşsiz bir elektronun yeridir. Küçük moleküller monomer olarak adlandırılır. Bir zamanlar dev moleküle birleştiğinde, buna polimer denir.
İkinci yönteme yoğunlaşma polimerizasyonu denir, çünkü su genellikle işlem sırasında kaybedilen moleküldür. Bazı polimerler doğal monomerler ile üretilirken, diğerleri insan yapımı maddelerden oluşturulmuştur. Doğal polimerler arasında nişastalar ve selüloz bulunur. Sentetik polimerler naylonları ve diğer polyesterleri içerir.
Ek olarak polimerizasyonda, monomerlerin özellikleri değişmez veya yükseltilmez. Bununla birlikte, yoğunlaşma polimerizasyonu gerçekleştiğinde, ortaya çıkan polimer değiştirilir. Sertlik, kuvvet ve esneklik gibi özellikler, ilk önce her bir monomer ile artar fakat sonra seviyelendirilir. Polimerizasyon ilave edilerek oluşturulan plastikler, herhangi bir biçimde ısı uygulandığında yumuşar.
