Organik ve inorganik madde arasındaki temel fark, organik bileşiklerin karbon ve karbon-hidrojen bağları içermesidir; çoğu inorganik bileşik ise karbon içermez. Organik bileşikler canlı organizmalar tarafından üretilir ve bunlarla ilişkilidir. İnorganik bileşikler, canlı olmayan doğal süreçler veya insan müdahalesi ile oluşturulur.
Organik ve inorganik bileşikler arasındaki diğer bir fark, organik maddenin yanması, ancak inorganik maddenin yanmamasıdır. Organik madde canlılarda ya da bir kez yaşayan organizmalarda bulunur, bu yüzden doğada biyolojiktir. İnorganik madde genellikle canlı olmayan maddeden elde edilir, bu yüzden doğada mineraldir. İnorganik bileşikler organik bileşiklerden daha az karmaşıktır. Karbon varlığı organik bileşiklerin tuz oluşturmasını önler. İnorganik bileşikler tuz oluşturabilir ve suda kolayca çözünür.
Organik madde inorganik maddeden daha yavaş bir reaksiyon oranına sahiptir. Daha düşük reaksiyon hızı, reaksiyon sırasında daha karmaşık ürünlerin oluşumuna izin verir. Sulu bir çözeltiye batırıldığında, inorganik bileşikler, organik bileşiklerden daha iyi ısı ve elektrik iletkenleridir. Organik madde, inorganik maddeden daha düşük erime ve kaynama noktalarına sahiptir. Çoğunlukla iyonik bağlar inorganik maddede oluşturulurken, kovalent bağlar organik maddede bulunur. Benzin, üre, metan ve gübreler organik maddelerin yaygın örnekleridir. Saf su, hava, mineraller ve metaller birkaç inorganik madde örneğidir.
