Organik bileşikler, bu organizasyonu canlı organizmalar ile olan ilişkilerinden dolayı almıştır. Canlılar, çoğunlukla karbon ve hidrojenden oluşan bileşiklerden oluşur.
Neredeyse esas olarak karbondan oluşan tüm bileşikler organik olarak kabul edilebilir, bunun istisnası, tarihsel nedenlerle dışlanan karbidler, karbonatlar, oksitler ve siyanitlerdir.
Organik olarak sınıflandırılan bileşikler, yapılarına ve yan gruplarına bağlı olarak belirli sınıflara ayrılabilir. Örneğin, alifatik bileşikler genellikle yalnızca hidrojen ve karbondan oluşan düz zincirli moleküllerdir. Aromatik bileşikler ayrıca hidrojen ve karbondan oluşur, ancak halka şeklinde bir düzendedir. Etilen gibi basit organik bileşikler, polietilen gibi polimerler verecek şekilde çok uzun zincirlerde yapışacak şekilde yapılabilir. Organik bileşikler, kökenlerine bağlı olarak doğal ve sentetik varyantlara da sınıflandırılabilir.
Doğal organikler, bitkiler veya hayvanlar tarafından sentezlenen bileşiklerdir. Örnekler arasında basit şekerler, selüloz ve B-12 gibi vitaminler bulunur. Sentetik bileşikler doğal olarak oluşmaz ve bileşiklerin kontrollü bir ortamda birlikte reaksiyona sokulmasıyla hazırlanır. Organik kimya denilen organik bileşiklerin incelenmesi, bu bilimin en yaygın dallı alt disiplinlerinden biridir. Organik kimyadaki gelişmeler, etanol ve insülin gibi doğal organik bileşikler üretmek için canlı organizmaların kullanılmasını mümkün kılmıştır.
