Oksijen ve glukoz kan dolaşımında taşınır ve hücre zarından difüzyon yoluyla geçirilerek tek tek hücrelere girer. Oksijen, hücrelere basit difüzyon yoluyla girerken glikoz, amino asitler ve diğer büyük çözünmeyen bileşikler kolaylaştırılmış difüzyon yoluyla.
Glikoz, vücuda ilk önce sindirim yoluyla daha küçük partiküllere parçalanan belirli gıdalarda girer. Bu küçük parçacıklar daha sonra glikozun kan plazmasında çözündüğü kan dolaşımına girmek için ince bağırsak duvarlarından geçer. Glikoz partikülleri daha sonra vücutta dolaşır ve kılcal damarlardaki ayrı hücrelere emilir.
Oksijen, akciğerlere solunum yoluyla girer. Akciğerlerin içinde alveoller olarak bilinen minik hava keselerini doldurur. Bireysel oksijen parçacıkları daha sonra alveollerden kan dolaşımına geçer, burada hemoglobin olarak bilinen kırmızı kan hücrelerinde bir maddeyle bağlanırlar. Oksijenli kan kılcal damarlara ulaştığında, kırmızı kan hücreleri daha sonra hücrelere yayılan oksijen moleküllerini serbest bırakır.
Glikoz ve oksijen, hücresel aerobik solunum için gerekli iki bileşendir. Bu tip solunum, solunumla aynı değildir; bunun yerine, hücrelerin glikozdan enerji çıkardığı bir reaksiyondur. İşlem sırasında, oksijen ve glukoz bir araya gelerek karbon dioksit (CO2) ve su üretir. CO2 daha sonra vücuda giren oksijenle aynı şekilde çıkarılır.
