Nehir ağızlarındaki çamur birikintileri, sulak alanların esas olarak küçük sulak alanları olan delta denilen kara kütlelerini oluşturur. Nehirler sularını ve tortul materyallerini, okyanuslar, göller ve diğerleri gibi ikincil su kütlelerine boşalttıklarında oluşur nehirleri. Çok daha az gerçekleşmesine rağmen deltalar karada da boşalabilir.
Deltalar çeşitli zaman aralıklarında oluşur, ancak en büyük deltaların birikmesi yıllar alır. Süreç nehirlerin son noktalarına ulaştıklarında daha yavaş hareket ettikçe başlar. Nehir suyunun akışı, derenin ağzına veya sonuna yaklaştığında yavaş yavaş azalır. Yavaşlayan bir hareket hızı sonucunda, tortu ve enkaz birikme şansı var. Düşük su hızının ve tortu birikiminin birleşimi, tuz, kir, kum ve mineraller dahil olmak üzere çeşitli organik maddeler içeren deltalar oluşturur.
Zaman zaman, bu birikintiler, bir dizi dağıtım ağı olan deltaik lobları veya nehirlerin ana akımını oluşturan daha küçük ve daha dar kanalların dalları oluşturur. Bu daha küçük ağlar, ön uçlarında daha ağır ve daha kalın materyaller içerirken, daha hafif materyaller de onların pozisyonlarında biriktirilir. Deltalar tekil veya subaqueous ve subaerial olarak adlandırılan iki bölüme ayrılabilir. Denizaltı deltası su altındayken, denizaltı deltası yukarıdadır.
