Erwin Chargaff'ın en ünlü deneyi, DNA'yı oluşturan bileşenleri incelemekle ilgiliydi. Farklı DNA bazlarıyla yaptığı çalışma, DNA'nın bir organizma içinde aynı kaldığını ancak farklı organizmalar arasında farklılık gösterdiğini kanıtladı. Bu, DNA'nın tüm organizmalarda aynı olduğunu ve genetik çeşitliliği hesaba katmadığını söyleyen önceki bilimsel düşünceyle çelişiyordu.
DNA'nın yapısında iki farklı baz kategorisi vardır: pürinler ve pirimidinler. Chargaff'ın en ünlü deneyi, bu iki baz türünün bire bir oranında göründüğünü ortaya koydu. Dört farklı baz vardır: adenin, timin, guanin ve sitozin. Chargaff, deneyiyle adenin ve timin arasında bire bir oranın ve guanin ile sitozin arasında bire bir oranın olduğunu kanıtlayabiliyordu.
Chargaff, aynı organizma içindeki farklı organlardan gelen DNA'yı inceledi ve DNA'larındaki farklı bileşenlerin oranlarının organlar arasında ve bireysel organizmalar içindeki tutarlı olduğunu buldu. Bununla birlikte, farklı türlerde DNA bazlarının oranlarına baktığında, farklılıklar gösterdi; Bu, DNA kompozisyonunun türe özgü olduğu sonucuna varmasına izin verdi. Chargaff'ın deneyleri önemliydi çünkü James Watson, Francis Crick ve Maurice Wilkins daha sonra DNA'nın çift sarmal yapısını keşfetmek için geliştirdiği bilgileri kullanabildiler.
