Hücreler küçük kalır, çünkü besinleri en verimli şekilde kullanmalarını, atıkları atmalarını ve çoğaltmalarını sağlar. Küçük boyutları hücresel enerjiyi en üst düzeye çıkarmalarına izin verir.
Küçük olmak, hücrelere hacimce daha iyi bir yüzey alanı verir. Bu, hücrelerin besinleri ve atık atıkları kullanmasını kolaylaştırır. Hücre ne kadar küçük olursa, ikili bölünme adlı bir işlem tarafından çoğaltılması o kadar az zaman alır.
Hücreler küçük kalarak çekirdeği ve organeller arasındaki mesafeyi en aza indirir. Küçük olmak onların hücre içi iletişimi en üst düzeye çıkarmasını sağlar ve difüzyon için ideal koşulları sağlar. Bu, oksijenin ve besin maddelerinin hücre tarafından daha iyi emilmesini sağlar.
Hücreler daha büyük olsaydı çekirdeği ve organeller arasındaki mesafe artardı. Bu, maddenin artan hücre hacmine uyması için yeterince zara yayılmasını zorlaştıracaktır. Bu nedenle, hücrelerin yetkin bir hücre içi iletişim hızını korumak için daha küçük hücrelere bölünmesi gerekir.
Hücreler büyüyerek durur çünkü daha büyük hücreler hücreleri korumak için yeterli protein üretmek için daha fazla enerji gerektirir. Küçük olmak bir hücreyi oksijen ve besinleri emmede daha verimli hale getirir. Bu, atıkların daha verimli bir şekilde atılmasını sağlar ve hücrenin hücre içi işlevlerini en üst düzeye çıkarmasını sağlar.
