Dalgalar kıyıya yaklaştıkça deniz tabanıyla etkileşimleri demetlenmeye, onları daha kısa yatay mesafelere sıkıştırmaya ve yüksekliklerini artırmaya neden olur. Sonunda, yerçekimi dalganın yüksekliğini aşarak kırılmalarına neden olur.
Dalga kırılma şekli okyanus tabanının şekline ve eğimine bağlıdır. Kıyı Bakımına göre genellikle "dökülme, dalma veya kırılma kırıcı" olarak kırılırlar. Geniş düz kumsallar, hareket ettikçe parçalanabilecek dökülme kırıcıları oluşturur. Hafif dik bir eğim, tepenin dalma kesicisinde kıvrılmasına neden olur. Bu kıvrılma dalgası sörfçülerin aradığı türdür. Çok dik bir kıyı şeridi olduğunda, dalgalar kıyıya çarpmadan önce kırılma ve suya geri yansıtma, su dalgalarının yükselmesine neden olma fırsatına sahip değildir.
Dalgalar suyun hareket etmesine neden olmaz. Bunun yerine, okyanusun içinden enerjiyi bir dalga biçiminde kıyıya doğru hareket ettirirler. Su akım olarak hareket etmiyor, fakat enerji dairesel hareketlerle hareket ediyor. Dalga tepesi orbitalin tepesidir ve oluk orbitalin dibidir. Dalgaları kırmak enerjiyi kırdıkça harcar, bu da kumları hareket ettirir ve sahili şekillendirir.