Mikro-evrime doğal veya yapay seleksiyon, mutasyon, göç, rastgele olmayan çiftleşme veya genetik kayma neden olabilir. Bu işlemlerin tümü zaman içinde bir popülasyon içindeki alel frekanslarında bir değişikliğe neden olur. Mikro-evrimi gözlemlemek için gerekli zaman ölçeği nispeten küçüktür, sadece birkaç kuşaktır.
Allel frekanslarındaki değişiklikler, orijinal popülasyondan büyük bir fenotipik sapmalara neden olursa, bir popülasyonda mikroevrimin gözlenmesi insanlar için mümkündür. Örneğin, bir çeşit yapay seçilim olan köpek yetiştiriciliği, köpeklerde büyük morfolojik ve davranışsal sapma yaratmıştır. Bu, evcil hayvan olarak gözlenen çok sayıda ve çeşitli köpek ırklarının ortaya çıkmasına neden olmuştur.
Mikro evrime yol açan seçici baskı da doğada görülebilir. Bu doğal seleksiyon olarak bilinir. Doğal seleksiyon, bir birey veya bir grup, popülasyonun geri kalanında hayatta kalma avantajı sağlayan bir alel aldığında ortaya çıkar. Bu bireylerin daha uzun yaşama olasılığı daha fazla olduğundan, avantajlı alellerini bir sonraki nesle aktararak daha fazla ürerler. Birkaç nesiller boyunca, avantajlı aleller daha belirgin hale gelir veya aşırı durumlarda sabitlenir.
Cinsel seçim ya da rastgele olmayan eşleşme de mikro evrime yol açabilir. İnsanlarda rastgele olmayan çiftleşmenin bir örneği, insan yetiştiriciliğidir.
Rastgele şans olayları bir popülasyondaki alel frekansında değişikliklere de neden olabilir. Örneğin, mutasyon bir popülasyon içinde yeni alellerin oluşturulmasına izin verebilir. Göç veya bireylerin nüfusa hareketi, orijinal popülasyonda bulunmayan yeni alelleri de getirebilir. Son olarak, genetik sürüklenme, popülasyon büyüklüğü aniden küçüldüğünde meydana gelir ve şans eseri kalan kişiler benzer bir allel kümesine sahip olur.
