Kentleşme, çevreyi, kentsel alan içindeki nüfus arttıkça artan gıda, su, enerji ve toprağın da dahil olduğu kaynakların zorlanması yoluyla etkiler. Belirli bir kentsel alandaki kaynaklar gibi tükendiğinde, alan daha fazla nüfus artışını barındıracak ve daha büyük kaynaklara erişim sağlayacak şekilde genişletilerek orijinal alanın ortamını zarar görmüş ve yeni alanın zorlanmasına neden olacaktır.
Kentleşme, bir alanın nüfussuz ya da kırsal alanlardan kentsel alana dönüşümüdür. Bu, sanayileşmeyi ve daha önce beklenenden çok daha yüksek kaynak kullanımını getiren yoğun nüfusların tanıtımını içerir. Kentsel nüfus, Birleşmiş Milletler araştırmaları tarafından kabul edildiği gibi, kırsal nüfustan çok daha fazla gıda, tüketim malzemesi, enerji ve su tüketmektedir.
Yoğun nüfus ve çevreye zarar veren yapılaşma ve kentleşmenin sanayileşmesi, bu genişlemenin tek çevresel etkisi değildir. Kentsel nüfusun, yüksek gelirleri ve daha yavaş yaşam tarzları nedeniyle, televizyonlar, buzdolapları ve diğer teknolojiler gibi yüksek miktarda enerji tüketen tüketim malları tüketme olasılıkları daha yüksektir. Araştırmalar bunun hava, su ve toprak kirliliğini arttırdığını ve hava koşullarını etkileyen, fırtınalar, dolu fırtınalar, sis ve bulutlulukları kırsal alanlara göre daha sık meydana getiren konsantre ısı bölgeleri oluşturduğunu göstermiştir. Bu, bölgeyi yalnızca havaya bağlı hasar şeklinde tehlikeye atmakla kalmaz, aynı zamanda atmosferdeki kirleticilerin tuzağa düşürülmesini teşvik eder ve bölgedekiler için uzun süreli çevresel zararlara ve sağlık risklerine katkıda bulunur.
