Doymamış çözeltiler, çözücünün çözebildiği asıl çözelti miktarından daha az çözünen içeren çözeltilerdir. Çözeltide daha fazla çözünen çözülebilirse, çözelti hala doymamış olarak kabul edilir. Her çözünen ve çözücü kombinasyonu kendi sınırına sahiptir ve bu sınıra ulaşıldığında, madde doyma noktası adı verilen bir durumdadır.
Doymamış bir çözelti örneği, bir bardak su içinde bir tatlı kaşığı şekerdir. Bir bardak suya bir çay kaşığı şeker eklerse, çözülür ve bir tanesi hala doymamış olduğu için bir miktar daha şeker ekleyebilir. Bununla birlikte, bir noktada, şeker artık suda çözünmez, çünkü madde doymuş olur. Başka bir deyişle, çözüm doygunluk sınırına ulaştı. Aynı işlem tuz ve suyla tutulur, büyük bir kova su içinde az miktarda tuz çözülür ve suyun doymamış bir çözelti olarak kabul edilir. Buzlu çay ve kahve, doymamış çözeltilerin örnekleri olarak da kabul edilebilir. Bir çözücünün belirli bir miktarda çözücünün içinde ne kadarının çözülebileceğini belirlemede dikkate alınması gereken farklı çözünürlük kuralları vardır, ancak çözücü eklenen çözücünün daha fazla çözücüsü çözebildiği sürece, hala doymamış bir çözelti olarak kabul edilir. >
