Depremler, Dünya'nın tektonik plakalarının sınırları birbirini geçtiğinde ve geçtiğinde meydana gelir; bazen, pürüzlü kenarlarda sıkışıp kalırlar ve serbest bırakıldıktan sonra depremlere neden olurlar. Bu depremleri daima aynı merkez üssünden başlayan artçı şoklar izler.
Dünyanın dört ana katı, iç çekirdek, dış çekirdek, manto ve kabuktur. Kabuk ve manto gezegenin dış tarafında bir "deri" oluşturur, ancak tek bir parçadan yapılmamıştır. Manto ve kabuğun parçaları, her birinin dış kenarları plaka sınırları olarak adlandırılan tektonik plakalar olarak adlandırılır. İki plakanın buluştuğu ve hareket ettiği bölüme hata denir. Levha sınırlarının her biri birbirine yakalandıkça, tektonik levhanın geri kalanı hareket etmeye devam eder ve enerji sürtünme noktasında depolanmaya başlar.
Enerji neden olduğu sürtünmeyi aştığında, tüm enerji salınır ve merkez üssünden yayılır. Bu enerji dalgalarına sismik dalgalar denir ve bir taş düştüğünde havuzdaki su gibi dalgalanır. Genellikle her şeyin sallanmaya başladığı gezegenin yüzeyine ulaşırlar. Bu nedenle, fayların yakınında bulunan şehir veya kasabaların tektonik bir plakanın ortasındakilere göre deprem hissetme olasılığı daha yüksektir.
