Işık, farklı ortamlarda ışığın hızı ve dalga boyu değiştiği için birbirinden farklı iki malzemenin sınırından geçtiğinde kırılır. Işık, aynı kırılma göstergelerinin iki medyası arasında geçerken veya ne zaman arayüze dik düşer.
Işığın, daha yavaş gittiği bir ortama daha hızlı gittiği bir ortamdan kırılması, arabirimin normal yönündedir. Bu kırılma şekli ışık havadan suya veya cama gittiğinde oluşur, çünkü öncekinden daha hızlıdır. Daha yavaş bir ortamdan daha hızlı olana hareket eden ışık, normalden arabirime uzaklaşır. Yavaş ortamdan daha hızlı olana kadar kırılma derecesi eşittir ve kırmadan daha yavaş olana kadar kırılır. İki ortam arasındaki kırılma derecesi, kendi kırılma endeksleri ile ölçülür. İki ortam arasındaki bağıl kırılma indisinin değeri arttıkça, iki ortam arasındaki arayüzü geçen bir ışık ışınının kırılma derecesi de artar. Işık kırılması, iki medya arasındaki kırılma göstergelerinin, olayın sinüslerinin tersine ve ışık ışınının normal açılarına göre ortaya çıkan açılarına ters orantılı olduğunu belirten Snell Yasası tarafından yönetilir.
