1913 yılında geliştirilen Bohr modeli, elektronların çekirdek çevresinde nasıl durağan yörüngelere sahip olduğunu açıkladı. Model Niels Bohr tarafından önerildi.
Bohr modeli, atomu, elektronlarla çevrili küçük, pozitif yüklü bir merkez olarak gösterir. Bu elektronlar çekirdeğin etrafındaki küçük dairesel yörüngelerde hareket eder. Elektronların çekimi elektrostatik kuvvetlerdi. Elektronların enerjisi yörüngenin boyutuna bağlı olduğundan, daha fazla enerji daha büyük bir yörüngeye eşittir.
Bohr, elektron bir yörüngeden diğerine geçtiğinde radyasyonun oluştuğunu da keşfetti. Elektronların sabit yörüngelere sahip olduğunu keşfetti, ancak uygun dalga boyunda bir foton ya ya da emerek yörüngeden yörüngeye atlayabilirler.