Nükleer fisyon, eşdeğer bir kütlenin kimyasal reaksiyonundan çok daha fazla enerji harcar. . Konvansiyonel bir kimyasal patlayıcı, aynı verimi sağlamak için 20.000 ton TNT'ye ihtiyaç duyardı.
Kimyasal reaksiyonlar, atomlarla moleküller arasındaki bağların oluşumu ve çürümesi ile ilgilidir. Bu tür reaksiyonlar basit ve iyi anlaşılabilir veya karmaşık ve tahmin edilemez olabilir. Kimyasal reaksiyonlar genellikle bu sıcaklıktaki ortamlara duyarlıdır, hava basıncı ve diğer kimyasalların varlığı ya da yokluğu reaksiyonun sonucunu kökten değiştirebilir.
Nükleer fisyon, daha hafif bozulma elementleri üretmek için ağır bir elementin çekirdeğini, genellikle uranyum veya plütonyum gibi bir metalin bölme işlemidir. İşlem çoğu kimyasal reaksiyondan daha basittir ve temel fizik açısından anlaşılabilir. Fisyonun gerçekleştiği kimyasal ortam büyük ölçüde önemsiz olmakla birlikte, reaksiyon tamamen atomların elektron kabuğu içinde gerçekleştiğinden, reaktör kabının içindeki ortam dikkatlice kontrol edilir.
Atom fisyonu, enerji üretmek amacıyla hemen hemen her zaman üstlenir. Yanma reaksiyonları kimyasal bileşiklerin depolanan enerjisini serbest bırakırken, eşdeğer kütle için fisyon reaksiyonları yaklaşık 2 milyon kat daha enerjiktir.
