Kelebekler ve yılanlar da dahil olmak üzere iyi bilinen birkaç morfolojik yakınlaşma örneği vardır. Bu türler, hayatta kalma mekanizması olarak morfolojik yakınsama yoluyla daha tehlikeli organizmaların benzer renk ve işaret özelliklerini geliştirir.
Hükümdar kelebeği gibi kelebekler, avcıların zehirli olduklarını bilmelerini ve uzak durmalarını sağlamak için parlak renklidir. Vali gibi diğer kelebekler kendilerini korumak için bu renkleri ve desenleri taklit etmeye adapte olurlar. Avcılar, parlak renkleri veya renk desenlerini, hastalanmalarını veya tadına bakmamalarını sağlayacak bir avla ilişkilendirmeyi öğrenirler. Tatsız türlere yeterince benzer görünerek, tatlandırıcı yaratık daha fazla avcıdan korunur.
Mercan yılanları bu morfolojik yakınsaklık için iyi bilinmektedir. Bu yılanlar, zehirli bir kral yılanının modelini yakından taklit eder. Şahinler gibi avcılar mercan yılanlarında parlak kırmızı ve sarıyı görür ve derhal yılanın kral yılanı gibi zehirli olduğunu düşünür. Bu, daha küçük ve zehirsiz olan mercan yılanını korur.
Morfolojik yakınsama ayrıca bir organizmanın çevreye de adapte olması gerektiğinde de oluşabilir. Yeni dünya ve eski dünya akbabaları buna güzel bir örnektir. Uzun yıllar boyunca, bu kuşların her ikisinin de raptorlardan indiği düşünülüyordu. Eski dünya akbabaları raptorlardan iniyor, ancak çalışmalar yeni dünya akbabalarının vinçlerden ve leyleklerden indiğini kanıtladı. Yeni dünya akbabaları, benzer ortamlarda yaşamaları ve bu ortamlarda hayatta kalmak için adapte olmaları nedeniyle eski dünya akbabalarına benzer özellikler ve görünüm geliştiriyorlar.
