Yerçekimine neden olan şey gizem olarak kalır. Einstein’ın genel görelilik teorisi, uzay-zaman eğrileri yapan, başka cisimlerin ona doğru hareket etmesine neden olan büyük bir cismi ifade eder. Bu teori, yerçekiminin neden uzaktan hareket edebildiğini ve kuvvet arttığında neden kuvvet arttığında mesafenin azaldığını açıklamaya yardımcı olur. Yerçekiminin kesin yapısıyla ilgili birçok soru hala cevaplara ihtiyaç duyuyor.
Newton, iki kütle arasındaki çekici kuvvetin, aralarındaki mesafenin karesiyle orantılı olduğunu belirterek, ters kare yasasını kullanarak yerçekimi mekaniğini ünlü olarak tanımladı. Denklemi iyi çalışıyor, ancak hiçbir zaman yerçekiminin neden çalıştığını veya iki kütle arasındaki mesafenin neden önemli olduğunu ele almıyor. Einstein’ın teorisi, uzay-zaman eğriliğini kullanarak yerçekiminin nasıl çalıştığını ve iki nesne yaklaşırken neden daha da güçlendiğini gösteren uzaklık sorununu ele aldı. Einstein’ın teorisi aynı zamanda kuvveti yayan yerçekimsel dalgaları da öngörür, ancak bunlar teorik olarak kalır.
Yerçekimi, Standart Modeli oluşturan dört temel kuvvetin en az anlaşılmış olanlarından biridir. Atomları bir arada tutan güçlü ve zayıf nükleer kuvvetlerin aksine, yerçekimi aralığı sonsuzdur, ancak dört kuvvetin en zayıfıdır. Elektromanyetizma yerçekiminin çekiciliğinin üstesinden kolayca gelebilir, ancak yerçekimi kuvveti gezegenleri, yıldızları ve galaksileri oluşturmak için bir araya getirir. Elektromanyetizma da belli bir mesafeden çalışır, ancak yerçekimi sabit kalırken ve homojen bir şekilde yayılırken engellenebilir veya dönüştürülebilir. Elektromanyetik kuvvetler çeker ve iterler, ama yerçekimi sadece çeker. Dolayısıyla, yerçekimi mekaniği iyi anlaşılmış olsa da, yerçekiminin gerçek doğası henüz açıklanmamıştır.
