Hücresel solunumda kullanılan enerji, insanların beslediği yiyecek ve oksijen kombinasyonundan kaynaklanır. Organik moleküllerin bağları kırıldığında, adenozin trifosfat (ATP) formundaki enerji salınır.
Tüm canlı organizmalar metabolizma için enerji gerektirir. Hücreler glukoz formunda alınan besinlerden enerji alır. Bu işlem hücresel solunum olarak adlandırılır. Burada büyük moleküller daha küçük moleküllere ayrılır. Hayvan ve bitki hücreleri, enerji üretmek için amino asitler, şekerler ve yağ asitleri gibi besinleri kullanır. İşlem, oksitleyici ajan olarak işlev gören oksijenin varlığında oluşur.
İki tür hücresel solunum vardır: aerobik ve anaerobik. Aerobik solunum, ATP formunda enerji üretmek için oksijene ihtiyaç duyar. Aerobik solunumun ürünleri su ve karbondioksittir. Öte yandan, anaerobik solunumda oksijene gerek yoktur. Bu bağlamda, aerobik solunum, enerji üretiminde anaerobik solunumdan 10 kat daha verimlidir. Her glukoz molekülü için aerobik solunum, iki ATP molekülü verir. Hücreler daha sonra üretilen enerjiyi hücre yenilenmesi, biyosentezi ve lokomosyon gibi işlemlerde kullanır. Fazladan enerji, hücrelerdeki rezervuarlarda depolanır.
