Yerçekimi doğrudan ışığı bükmez. Bunun yerine, yüksek yerçekimi alanları uzayda zaman içinde bükülmelere neden olabilir, bu da ışığın uzayın zamanla çarpık yollarında dolaşmasına neden olabilir.
Fotonlar dinlenme kütlesine sahip olmasa da, uzay-zaman ile etkileşimlerini sağlayan, momentumları vardır. Yerçekimi Newton modelinde bir güç olmakla birlikte, genel görelilikteki büyük nesneler tarafından evrenin şeklinin doğal olarak çarpışmasının sonucudur. Işığın hareketi de dahil olmak üzere tüm hareket yolları bu şeklin çarpması ile çarpılır.
Bu ışık bükme, bir ışık kaynağı ve bir gözlemci arasındaki maddenin mevcudiyetinin gözlemciye giderken vücuda doğru bükülmesine yol açtığı yerçekimi mercek etkisine yol açar. Araya giren madde ne kadar büyük ve yoğun olursa, kaynak ile gözlemci arasındaki uzay-zaman o kadar eğrilmiş ve yerçekimi merceklenme etkisi o kadar belirgindir.
Hafif bükme, dolaylı olarak göreceli ortogonal hızlanmadan da kaynaklanabilir. Örneğin, el feneri yatay bir şekilde yukarı doğru hareket eden bir asansörde yatay olarak tutan bir gözlemci kirişin aşağı doğru saptığını fark edecektir. Bunun nedeni, genel görelilikte hızlanma ve yerçekiminin eşdeğer olmasıdır. Bu olguya prensip denkliği denir ve yörüngeli uydularda bulunan mikroelektrik mekanik sistemlerde kullanılmıştır.
