Yaşayan ve yaşayan olmayan şeyler, her ikisinin de maddeden oluştuğu, fiziksel yasalara uydukları ve minimum enerji durumuna yöneldikleri için ortaklıklar taşır. Canlılar, hasarı onarabilmeleri, büyümelerini ve çoğalabilmeleri bakımından farklı .
Canlılar, diğer fonksiyonları mümkün kılmak için beslenme - çevreden enerji alımı - gibi temel özellikleri gösterir. Tek bir canlıya organizma denir. Büyüme, daha büyük ve daha sağlam fiziksel yapıların yaratılmasından dolayı organizmanın boyutunu ve karmaşıklığını arttırır.
Solunum, gazların organizmanın çevresi ile değişimini içerir. Birçok organizma oksijeni alır ve ana solunum işlemi olarak karbondioksiti dışarı atmasına rağmen, bitkiler fotosentez sırasında karbondioksit alır ve oksijeni dışarı atarlar. Tüm organizmalar da fazla ve atık ürünleri vücuttan uzaklaştırarak salgılarlar.
Organizmalar ayrıca ışık, ısı, dokunma ve ses gibi çevresel tetikleyicilere karşı duyarlı olmalıdır. Farklı organizmalar, hayatta kalmak için gereken koşullara göre belirlenen farklı tetikleyicilere duyarlıdır.
Organizmalar da üreme yeteneğine sahiptir. Basit organizmalar kendilerini kopyalarlar, neredeyse kesin kopyalarını üretirler, daha karmaşık organizmalar cinsel olarak ürer, her iki ebeveyne ait genetik özelliklerin kombinasyonlarını içeren yavrular üretir. Bazı organizmalar aynı zamanda yürüme, yüzme ve uçma gibi kendiliğinden hareket edebilme yeteneğine de sahiptir.
Yaşamayan şeyler, bazı canlıların özelliklerinden bazılarını yapabilir, ancak yukarıdakilerin hepsini özerk bir şekilde yapamazlarsa, yaşam olarak nitelendirilemezler. Virüsler, genellikle kendiliğinden üremedikleri için canlı değildir olarak sınıflandırılır.
