Biyolojideki tolerans aralığı, belirli türlerin hayatta kalabileceği çevrenin özelliklerini belirtir. Bu çevresel faktörler sıcaklık, nem, tuzluluk, toprak kalitesi ve hava kalitesini içerir.
Tolerans aralığı bir türden diğerine farklılık gösterir. Tolerans aralığında yer alan faktörler de farklıdır. Bitkiler için, önemli çevresel koşullar, topraktaki güneş ışığını ve mineralleri içerir, oysa hayvanların sıcaklığı ve havanın kalitesi önemlidir. Hem bitkiler hem de hayvanlar için, hayatta kalabilmek için tüketebilecekleri belirli miktarda besin bulunmalıdır. Tolerans aralığı ayrıca belirli bir popülasyonda, bireyden bireye ve bir bireyin yaşam döngüsü boyunca da değişir.
Canlı organizmalar kendilerini menzil toleransları dahilinde bulurlarsa, yaşam fonksiyonlarını yerine getirmek için gerekli olan iç koşullar anlamına gelen homeostazı koruyabilirler. Optimum aralık, popülasyondaki çoğu kişinin rahat hissettiği, tolerans ölçeğinin orta noktasıdır. Bir balık tankına oksijen tedariki ciddi oranda azalırsa, her bir balığın çoğu ölecek ve geri kalan fizyolojik stres yaşayacaktır. Aklimasyon veya aşırı koşullara alışmak, canlılar için mümkündür. Bununla birlikte, eşik etkisi noktası geçildiğinde, türler bu tolerans aralığının ötesine geçer ve ölür.
