Bir ana dizi yıldızı, çekirdeğindeki hidrojen atomlarından bittiğinde, bir süper yıldız oluşur. Yıldız, helyum atomlarını kaynatmaya başlayabilir ve ısı ve basınçtaki değişiklik, yıldızın orijinal boyutunun çoğunu genişletmesine ve bir süper etki yaratmasına neden olabilir.
Sıradan bir yıldız, içindeki çekirdeklerin hidrojen atomlarının birleşmesinden kaynaklanır. Bu yakıt beslemesi tükendiğinde, yıldız, büyüklüğünü korumak için gereken dış basıncı kaybeder. Yıldız hafifçe çöküyor ve bu çekirdeğin dışında hidrojen füzyonunu tetikleyerek yıldızın genişlemesine neden oluyor. Sıcaklıklar yeterince yüksek bir noktaya ulaşırsa, bir helyum parlaması meydana gelir ve yıldız hidrojen yerine helyumun kaynaşmasına başlar. Bu, yıldızı orijinal yarıçapının çok ötesine genişleterek, muazzam miktarda ısı ve basınç üretir.
Supergiants kırmızı ve mavi çeşitlerle gelir. Kırmızı süper maddeler genellikle, füzyon fırınları, kalan hidrojen ve helyumdan hızlandırılmış bir hızda yanan büyük yıldızlar olarak başlar. Kırmızı bir süperci genellikle yaşam döngüsünün sonunda bir süpernovaya patlar. Mavi üstler, daha yavaş ve daha kontrollü bir oranda yanarlar. Bir yıldız, ömrü boyunca kırmızı ve mavi arasında dönerek döngüleri arasında Polaris gibi sarı bir süpernova haline gelebilir.
