Ptolemy’in güneş sistemi teorisi, Dünya'yı her gezegenin etrafındaki bir yörüngede ve göksel bir alanda yıldızların bulunduğu merkeze yerleştirdi.
Ptolemy’in güneş sistemi jeosantrikti, yani Dünya evrenin merkezinde sabit bir noktada bulunuyordu. Dünya durağan olsaydı, diğer gezegenler merkez üssündeydiler. Merkez üssü, çeşitli gezegenlerin farklı bir hızda dönmelerine izin verdi. Her gezegenin, tüm göksel nesnelerin izlediği, Dünya'nın etrafındaki tek çember olan erteleme boyunca kendi merkez üssü vardı. Yıldızlar sabit bir noktada ve gezegenlerden daha uzaktaydılar. Bu yıldızlar güneş sisteminde 1,022'ye ulaşmıştır. Güneş sisteminin düzeni, merkezdeki Dünya ile başladı, ardından Merkür, Venüs, Güneş, Mars, Jüpiter, Satürn ve ardından yıldızlar geldi.
Ptolemy, güneş sistemi hakkındaki teorilerini, bilinen tüm astronomik bilgilerle birlikte “Matematiksel Koleksiyon” adlı bir kitapta yayımladı. Modern gökbilimciler, bilhassa planetaryumlar için ekipman tasarlarken, dairesel hareketler fikrini hala kullanıyorlar.
