Üç postbiyotik engel örneği, hibrit yenilmezlik, hibrit sterilite ve hibrit parçalanma içerir. Postbiyotik engeller, yakından ilişkili türler arasında döllenmeden sonra gen akışını azaltan üreme mekanizmalarıdır.
Hibrit inviability, bir hibrid zigotun tam olarak gelişememesidir. İnvaziyer bir melez genel olarak gelişimin erken evrelerinde ölür ve tam süreli olarak taşınmaz. Hibrit kısırlık, hibritin sağlıklı ve sağlıklı bir yavru haline geldiği, ancak üremediği zamandır; Sterilite genellikle hibridin ana türlerinde bulunan kromozom sayıları arasındaki farktan kaynaklanır. Hibrit yıkımı, hibritin üreme yeteneğini taşıyan sağlıklı bir yavru haline geldiği zamandır. Dağılma, melezin yavrularının, çoğu zaman steril oldukları için ürememelerini gösterir.
Postzyotik bir bariyerin en ünlü örneği katırdır. Katır, at ve eşek arasında melezdir. Katırlar hemen hemen her zaman hibrit sterilite gösterir.
Örtüşen habitatlara sahip benzer türler arasındaki iç içe geçmeyi azaltmak için üreme engelleri mevcuttur. Üreme engelleri türleşmeyi teşvik eder. Hem prezotik hem de postzotik engeller var. Döllenmeden sonra, melez haline gelen bir zigot oluşur. Postzigotik engellerin amacı melezin formunu azaltmaktır.
