Organizmaların hayatta kalmasına yardımcı olan temel özellik adaptasyondur. Bir organizmanın hayatta kalabilmesi için mücadele etmesi gerekir. Darwin'in evrim teorisine göre, hayatta kalmalarını sağlayan özelliklere sahip olanların, onları yeniden üretmeleri ve gelecek nesillere aktarmaları daha muhtemeldir.
Organizmanın türüne bağlı olarak, adaptasyon hızlı olabilir veya yüzlerce yıl sürebilir. Mikroorganizmalar hızla ürerler ve bu da hızla adapte olmalarını sağlar. Öte yandan memeliler, daha uzun ömürleri nedeniyle daha yavaştır. Organizmalar çevrelerine uyum sağlamak için fizyolojilerini, davranışlarını veya yapılarını uyarlayabilirler. Örneğin, derin deniz ortamlarında yaşayan solucanlar, bakteriyel örtülerini hayatta kalmaları için değiştirir, hayvanlar hayatta kalmalarını sağlayacak yiyecek avlamak için birbirleriyle rekabet eder ve daha fazla dikenli kaktüslerin saldırı yaşama olasılığı daha düşüktür.
Bir organizmanın nasıl uyum sağladığı, çevrelerine bağlıdır. Örneğin, kahverengi tavşanlar ve beyaz tavşanlar karlı bir ortamda yaşıyorlarsa, beyaz tavşanın, benzer renkteki zemine karşı daha az farkedildiğinden hayatta kalma olasılığı daha yüksektir. Kahverengi tavşanlardan daha az beyaz tavşan üremeden önce ölürse, bölgeye daha fazla beyaz tavşan doğar. Organizmaların uyum sağlaması için mücadelelerle yüzleşmeleri gerekir. Örneğin, bir popülasyonda yeterince yiyecek olmadığında, avları yakalamak için yeterince hızlı olanların mücadelede hayatta kalma olasılıkları daha hızlı olur ve daha hızlı bir kuşağa yol açar.
