Yanma, maddelerin dış elektronlarını içeren kimyasal bir reaksiyondur. Genellikle, oksijen elementlerden biridir ve aşırı elektron içeren başka bir şey diğerdir. Stabil olmayan tüm kimyasal elementler, elektronların eklenmesi veya çıkarılmasıyla stabil olmaya çalışır. Oksijen stabil bir dış kabuğa sahip olmak için iki elektrona ihtiyaç duyar ve kimyasal olarak daha elektronegatif bir madde ile reaksiyona girdiğinde sonuç ateş olur.
Yakılacak enerji, maddelerin kimyasal bağlarından kaynaklanır. Oksijene kimyasal bir yakınlıkları varsa, bir reaksiyon ilerler ve bu kimyasal bağ enerjisi serbest bırakılır. Ortaya çıkan yanma ürünleri reaksiyonun külleridir ve daha kararlı bir durumda bulunur.
Maddeler yanmayı önlemek için havasız ortamda birleştirilir, böylece kimyasal reaksiyon elektron istekli oksijenin tepkimesi ve yangına neden olmadan ilerler. Argon ve kripton gibi kararlı gazlar, stabil dış elektron mermilerine sahiptir, bu yüzden kimyasal reaksiyonlar varlığında yanmadan devam eder.
En temel yanma örneği aslında sudur. Bir hidrojen molekülü dış kabuğunda iki elektron ile elektronegatifdir, bu da onu oksijen için güçlü bir eşleştirme yapar. Kimyasal reaksiyon kolayca ilerler ve ısı ve ışığı serbest bırakır.
