Bitişik su molekülleri arasındaki bağlara hidrojen bağları denir. Tek bir hidrojen bağının gücü, kovalent bir bağın yalnızca yüzde 5'idir; bununla birlikte birçok hidrojen bağı birlikte stabilite sağlar ve suya belirli fiziksel özellikler kazandırır.
Bir hidrojen molekülü, bir su molekülünün hidrojeni bir başkasının oksijen atomunu çektiğinde meydana gelir. Bu, hidrojen ve oksijen arasındaki elektronegatiflikteki farklılıklar nedeniyle oluşur. Oksijen, daha elektronegatif atomdur, yani elektronlar için daha güçlü bir çekiciliğe sahiptir. Hidrojen elektronlar için çok daha düşük bir afiniteye sahiptir.
Hidrojen ve oksijen bağı olduğunda, bunlar arasında paylaşılan elektronlar, iki hidrojen atomunun etrafından daha uzun süre boyunca oksijen atomunun etrafında yörüngede dönerler. Bu eşit olmayan paylaşım, hidrojenin kısmi pozitif yük almasına neden olurken, oksijen hafif negatif olur. Olumlu ve olumsuz suçlamalar; Bu nedenle, su moleküllerinin pozitif hidrojen bölgeleri, diğer su moleküllerinin negatif oksijen alanlarına bağlanır ve oldukça güçlü bir su molekülleri örgüsü oluşturur. Hidrojen bağı, suyu daha viskoz yapar ve diğer sıvılara göre daha yüksek bir kaynama noktası verir.
