Isaac Newton'un gravite teorisi, evrendeki her partikülün diğer tüm partiküllere kütlelerinin çarpımı ile doğrudan orantılı olan ve aralarındaki mesafelerin karesiyle ters orantılı olan bir güçle çektiğini belirtir. > Yasa şu şekilde temsil edilir: F = G (m1 m2) /R.
Orantılılık seviyesi, kütleçekim sabiti G olan G ile arttırılır. Değeri: 6.672X10-11 N-m2 /Kg2. Daha az kütleye sahip olan parçacık, her iki parçacık üzerinde etkili kuvvetin büyüklüğü aynı olmakla birlikte, diğerine doğru daha fazla hızlanır. Nesneler arasındaki mesafedeki bir artış aynı zamanda bunlar arasındaki yerçekimi kuvvetini de azaltır. Bu kadar uzak bir cisim üzerindeki yerçekimi etkileri, yalnızca çok büyük olduklarında dikkate değerdir.
