Asla tam olarak ispatlanmamasına rağmen, Sir Isaac Newton'un bir elmanın ağaçtan düşmesini izleyerek yerçekimini nasıl keşfettiğini açıklayan bir efsane var. Bu olayın gerçekleştiğine rağmen bazı kanıtlar var. Newton'un meslektaşı olan William Stukeley ve asistanı John Conduitt, el yazması metinlerde gerçekleşen olayı yazdı.
Bu olay, Newton'un hareket yasaları gibi daha sonraki keşiflere yol açan Newton'un çekim kuvveti keşfi için katalizör olarak adlandırılır. Newton’un yerçekimi yasası, evrendeki tüm parçacıkların parçacıkların kütlesinin çarpımına ve parçacıkların arasındaki mesafeye eşit bir kuvvetle diğer parçacıkları nasıl çektiğini açıklar. Bu yasa, çekim kuvvetini hesaplamak için kullanılan matematiksel bir denklemde ifade edilir.
Yerçekimi kuvvetinin nedenleri ve etkilerinin keşfi Newton'un üç hareket yasasını yaratmasına izin verdi. İlk hareket yasası, dış kuvvet tarafından kesilene kadar kuvvetin sabittir. İkinci yasa, kütle, ivme ve kuvvet hesaplamak için kullanılan matematiksel bir denklemdir. Son hareket yasası şöyle diyor: "Her eylem için eşit ve zıt bir tepki var." Newton bu keşifleri ve pek çoğunu 1687 yılında "Principia" adlı bir kitapta yayımladı.
