İnsanlar gezegendeki değişen çevresel ve iklimsel koşullarla başa çıkmak için çeşitli şekillerde çevreye adapte olurlar. İnsanlar türlerin başlangıcından beri değişen çevreye adapte olmuşlardır. Uyum, insanın evriminde anahtar bir faktördür. Çevreye uyum bazen çevresel koşulları yansıtan doğal bir değişimdir, ancak diğer adaptasyonlar insan aklının yeniliğinin sonucudur.
İnsanlar diğer tüm primatlar gibi diğer duyusal alıcıları üzerindeki görüş duyumlarına güvenmeye adapte olmuşlardır. Bu adaptasyon muhtemelen homoskopilerin iki ayaklı hale gelmelerine ve manzaraları daha fazla görme yeteneğine sahip olmalarına bağlıdır. Bu doğal bir adaptasyon örneğidir. İnsanlar şimdi soğuk bir çevreye veya iklimdeki değişikliklere karşı koymak için önceki insanların yaptığı bir yaşam tarzı uyarlaması olan kıyafetler giyerler.
Bazı uyarlamalar, bireylerin kuşakları boyunca gerçekleşir. Adaptasyon, mutasyona uğramış genom popülasyon boyunca yayıldıkça meydana gelir. Diğer uyarlamalar oldukça hızlı bir şekilde gerçekleştirilir. Bir insan çok yüksek rakımlı bir bölgeye taşındığında, bedenleri havadaki daha küçük oksijen miktarına uyum sağlamalıdır. İlk başta, kişi başını dönmüş ve sersemlemiş hisseder, ancak sonunda kişi daha az oksijene uyar veya adapte olur.
