1750-1900 yılları, nüfusun yüzde 260'dan fazla artması ve kırsal alanlardaki köylerden ve şehirlerden uzaklaşarak, ulaşım, endüstri ve iletişimdeki gelişmelerle birlikte nüfusun yüzde 260'ı aşmasıyla İngiltere’de büyük bir değişim geçirdi. Tarihçi Arnold Toynbee, 1883'te, bu süre zarfında, İngiltere'nin Tarım ve Sanayi Devrimi geçirdiğini, ancak daha yeni bilim adamlarının bu değişikliklerin Toynbee'nin önerdiğinden daha kademeli olduğunu vurguladığını savundu.
Tarım Devrimi, 17. yüzyılda, tarım teknolojisindeki çeşitli gelişmeler ve yeniliklerle gıda üretiminin ilk kez nüfus artışını dışa vurmasına neden oldu. İngiltere'nin nüfusu 5.5 milyonu aştı ve insanların serbest yaşam standartlarını iyileştirmelerine izin vererek emekçiyi serbest bıraktı ve sonunda Endüstri Devrimi'ne yol açtı.
Artan nüfus, başta kır evi sanayisinden fabrika sistemine geçen tekstil fabrikalarında olmak üzere birçok sektörde bir yükselişe yol açtı. Pamuk, tarım dışı en önemli mahsul idi. Yeni icatlar, işçi verimliliğini büyük ölçüde arttırdı ve nihayetinde, insanlara güç sağlama ihtiyacını değiştirdi. Her büyük endüstriyi etkileyen daha ucuz ve daha güçlü demir geliştirilmiştir.
Endüstri Devrimi'nin en meşhur buluşu nakliyeye güç veren ve fabrikaların ve fabrikaların büyümesini sağlayan buhar motoruydu.
