Bazı ideal gaz örnekleri, oksijen, azot, karbondioksit ve Dünya atmosferindeki diğer gazlardır. İdeal bir gaz, düşük basınçta ve ayrı ayrı gaz atomlarının veya moleküllerin birbirinden çok uzak olduğu ve birbirleriyle etkileşime girmediği varsayılabilir.
İdeal gaz yasası, gaz basıncı (P), hacim (V), mevcut mol sayısı (n) ile sıcaklık (T) arasındaki ilişkiyi şu şekilde tanımlayan bir durum denklemidir: PV = nRT. R, denklemdeki diğer faktörlerin birimlerine göre değişen evrensel gaz sabitidir. Yani ideal gaz yasası, gazın molar yoğunluğunun, basınç ve sıcaklık ile orantılı olduğunu belirtir. İdeal gaz kanununun oda sıcaklığının (72 Fahrenheit) üzerindeki sıcaklıklarda ve atmosferik (veya 1 atmosfer) altındaki basınçlarda geçerli olduğu varsayılmaktadır.
Sıcaklık ve basınç bu aralığın dışında olduğunda, ideal davranıştan sapan gazı hesaplamak için ideal gaz yasasına bir düzeltme faktörü Z dahil edilmelidir. Düşük sıcaklıklardaki ve /veya yüksek basınçlardaki gazlar, van der Waals veya Virial denklemleri gibi durumlarda geçerli olan daha karmaşık hal denklemleriyle de tanımlanabilir.
