Bir dizi adım ve hücre içi fonksiyonlarla birlikte hücresel solunum, hücrelerin, yaşamın temel süreçleri için enerji ve dayanıklılık sağlayan gıda molekülleri gibi moleküllerin kimyasal bağlarından enerji salmak için kullanılan yöntemdir. Hücresel solunum tüm canlı hücrelerin vücudunda gerçekleştirilir. Bu işlem aerobik veya anaerobik solunum şeklinde gerçekleşir.
Oksijene dayanan hücresel solunum sürecine aerobik solunum adı verilirken, anaerobik solunum için oksijen gerekmez. Hücresel solunum, sitoplazmada veya hücrelerin iç yüzeylerinde hücresel solunum yapan prokaryotik hücreler dahil olmak üzere çeşitli hücrelerde gerçekleşir. Bununla birlikte, hücresel solunum, mitokondrinin mevcut olduğu ve birçok reaksiyon için kullanıldığı ökaryotik hücrelerde daha sık gerçekleşir. Hücresel solunumun aerobik veya anaerobik yöntemler kullanıp kullanmadığına bakılmaksızın, işlem aynıdır ve gıda tüketimi sırasında vücuda verilen bir tür şeker olan glukoz üretimi ile başlar. Glikoz daha sonra, tüm hücreler tarafından kullanılabilecek bir şeker türü olan glikolize bölünür. Daha sonra, glikoliz TCA döngüsünden geçer ve onu daha küçük parçacıklara böler. Bu madde daha sonra elektron taşıma reaksiyonları oluşturmak için kullanılır ve son olarak ATP veya hücrelerin enerji para birimi olarak son bulur.
