Çölde hayatta kalmak, iki ana engelin üstesinden gelmek, aşırı sıcaklık ve su eksikliğidir; bu nedenle, çöl hayvanlarının çölde hayatta kalmak için kullandıkları birincil araç, ısıdan kaçınmak, ısıyı dağıtmak, suyu tutmak ve su almaktır. /strong> Çölde yaşayan hayvanlar, bu şartları yıllarca süren çöl koşullarında hayatta kalabilmek için adapte etmişlerdir.
Isıdan kaçınmak için birçok çöl hayvanı aktivitelerini serin sabah ve akşamları kısıtlar. Aynı zamanda gündüz sıcağından kaçınmak için yeraltında veya kaktüslerde yuvalar. Bazı hayvanlar da yılın en sıcak kısımlarında göç eder. Çöl hayvanları, ısıyı daha açık renklerle, büyük kulaklarla ve uzun ek parçalarla ve ağzı açık ağız nefesleriyle dağıtır.
Suyu korumak için, çöl hayvanları suyu vücutlarına emmek için nemli toprağa doğru akarlar veya yedikleri yiyeceklerden nem alırlar. Çöl hayvanları, kaktüs ve sulu meyveler gibi su tutucu bitkilerden su alır. Ayrıca, nemi kendi nefeslerinden geri dönüştürebilecekleri nem sızdırmaz yuvalarda yaşarlar. Bazı çöl hayvanlarının idrarlarından su almak ve diğer kullanımlardan suyu geri dönüştürmek için gelişen organları vardır. Gelişen bir başka özellik de, atık suyun çok az suyun kaybolduğu ürik asit şeklinde atılmasıdır.
