Güçlü asitler ve bazlar, kurucu moleküllerinin her ikisinin de bir çözeltide tamamen iyonize olması ile karakterize edilir. Sadece az sayıda asit ve baz, suda çözündüğünde kurucu iyonlarından başka hiçbir şeyde parçalanmaz . Yedi güçlü asitin ve sekiz güçlü bazın çoğu endüstriyel uygulamalarda bir miktar kullanım alanına sahiptir.
Hidroklorik asit, bu kategoride daha iyi bilinen asitlerden biridir. Doğal olarak, güçlü asidik ortamın protein sindirimini kolaylaştırdığı midede oluşur. Sülfürik asit, perklorik asit ve nitrik asit de güçlü asitler olarak kabul edilir. Diğerleri arasında, lityum hidroksit, sezyum hidroksit ve potasyum hidroksit gibi bazlar, asitleri nötralize etmek ve organik maddeleri çözmek için kullanılabilecek güçlü ajanlardır. Alüminyum gibi bazı metalleri bile çözebilirler.
Güçlü bazlar daima çözeltide ayrışırken, güçlü asitler daha az tutarlıdır. Örneğin, sülfürik asit, ayrışmasının ilk aşamasında sadece güçlüdür. Bir asidin iyonlaşmasının iyiliği de konsantrasyonu arttıkça azalır. Genel olarak, 1.0 M veya daha az bir çözelti içinde tamamen ayrışması halinde bir asidin güçlü olduğu kabul edilir. Bazlar için ayrılma eşiği 0.01 M veya daha düşük konsantrasyonlardadır.