Glikoliz, hücresel solunumun ilk basamağıdır; bu, canlı hücrelerin, glikozu ATP adı verilen küçük, enerji içeren moleküllere parçaladığı süreçtir. Glikolizde, tek bir glikoz molekülü, ATP'yi serbest bırakmak için daha sonra parçalanabilen iki piruvat molekülüne parçalanır. Glikolizin kendisi, glikoz molekülü başına iki ATP molekülü bırakır.
Hücre solunum sürecindeki sonraki kimyasal reaksiyonlardan farklı olarak, glikoliz oksijen kaynağı gerektirmez. ATP üretimi, hücrenin oksijen olmadan bile en az miktarda enerji üretmesini sağlar. Oksijen varsa, glikoliz sırasında üretilen iki piruvat molekülü, toplamda başka bir 32 ATP molekülü daha üretmek için solunum reaksiyonlarına girer. Oksijen mevcut değilse, bitki bunun yerine piruvatı daha da parçalamak için fermantasyon adı verilen bir işlem kullanır. Fermantasyonda, çok daha az ATP molekülü oluşur, ancak hücre, daha fazla glikoz molekülünün glikolizine devam etmek için gerekli olan bir bileşik olan NAD + 'ı yeniden üretebilir.
Glikoliz olarak bilinen kimyasal reaksiyon dizisinde 10 adım vardır. Her adımda, glikozdaki karbon molekülleri daha düşük enerjili bir yapıya yeniden düzenlenir. Son adım, iki ADP molekülünün daha yüksek enerjili ATP moleküllerine dönüştüğü, enerji üreten adımdır.
