Yapraklar tipik olarak, fotosentez işlemi için güneş ışığını emen kloroplastlar içeren geniş bir yüzey alanına sahiptir. Kloroplastlar, klorofil adı verilen bir madde içerir. Klorofil, yaprakların yeşil görünmesini sağlayan ve güneş ışığını kolayca emmelerini sağlayan maddedir.
Yaprakların yapısı, ince oldukları için fotosentez sürecine yardımcı olmalarını sağlar. Bir yaprağın önü ile arkası arasındaki bu kısa mesafe, karbon dioksitin kolayca dağılmasını sağlar. Stomalar, yaprağın karbondioksitin dağılmasını sağlayan kısımdır. Ayrıca, çeşitli koşullar altında stomaları açan ve kapatan koruma hücreleri de içerirler.
Yapraklar, güneşin tam spektrumundan ışığı emmelerini sağlayan klorofile ek olarak başka pigmentler içerir. Yapraklardaki damarlar, ayrıca damar demetleri olarak da adlandırılır, bitkilere su ve karbonhidratları destekler ve taşır. Yaprakların dış kısmı, palisade hücrelerine daha fazla ışığın ulaşmasına yardımcı olan ince bir epidermis ile kaplanmıştır. Palisade hücreleri yaprakların üst tabakasında bulunur ve kloroplastları barındırır. İşlevleri, yapraklara absorbe etmek için mümkün olduğu kadar fazla güneş ışığına izin vermektir.
Hava cepleriyle doldurulmuş süngerimsi bir katman, palisade hücrelerinin altında durur. Süngerimsi katman, karbondioksitin yaprak stomalarından yayılmasına ve fotosentezden sorumlu hücrelere taşınmasına yardımcı olur.
