Mineral parçacık büyüklüklerine göre sınıflandırılmış üç temel toprak türü vardır ve bunlar kil, silt ve kumdur. Kil toprağı çok ince mineral parçacıkları içerir. Silt aynı zamanda ince fakat kilden daha az derecede kum iken büyük, kaba tanecikler içerir.
Üç partikül ebadını da önemli miktarlarda içeren toprağa tırtıl denir. Bitki gelişimi için ideal bir toprak yüzde 45 mineral içeriği, yüzde 5 organik madde, yüzde 25 hava ve yüzde 25 sudan oluşur. Temel toprak tipi - kil, silt veya kum - bitki gelişimi için mevcut olan besinlerin, hava ve suyun kullanılabilirliğini etkileyecektir. Örneğin kumlu topraktaki daha büyük parçacıklar daha fazla hava alanı yaratır ve toprağın nemi tutma kabiliyetini azaltır. Bu sadece bitki büyümesi için gereken su miktarını sınırlamakla kalmaz, aynı zamanda sıvı halde olması gereken besin içeriğini, bitki kökleri tarafından emilebilmesi için azaltır. Killi toprak zıt ucunu temsil eder. Çok fazla su tutabilir ve toprakta bulunması gereken hava miktarını sınırlayabilir, böylece bitki kökleri gazları ve besinleri değiştirebilir. Toprağın mineral kısmındaki eşit miktarda kil, silt ve kum ideal bitki gelişim kombinasyonunu temsil eder.
