Evrensel çekim, Isaac Newton'un iki büyük vücut arasındaki çekim çekimini açıklamak için tasarladığı yasaya verilen addır. Temel olarak, çekim kuvvetinin birleşik toplamla orantılı olduğunu belirtir iki cismin kütlesi, aralarındaki mesafeye bölünerek karedir. Newton fiziği artık modern fizikçilerin kullandığı gibi olmamakla birlikte, öngörüleri ve doğruluğu Dünya'daki nesneler için doğruydu.
Newton’un evrensel çekim kuvveti yasası, gezegenlerin tersi yerine neden güneşin yörüngesinde olduğunu gösteriyor. Güneş gezegenlerinkinden çok daha büyük bir kütleye sahiptir, bu yüzden onları yörüngeye çeker. Kanun aynı zamanda çekimsel çekilişin artan mesafe ile azaldığını gösterdiğinden, Pluto'nun neden dünyadan daha yavaş sürdüğünü açıklıyor.
Newton yerçekimi keşfetmedi. Kepler'in çalışmaları üzerine genişledi ve yerçekiminin etkilerini açıklayan denklemi tasarladı. Bununla birlikte, modern fizikçiler Newton'un çalışmalarının eksik olduğunu biliyorlar. Newton'un denklemleri, düşen elmalar ve yörüngeli gezegenler gibi bilinen yerçekimi örnekleri için çalışırken, Einstein, yerçekiminin kara delikler gibi yerlerde daha farklı çalıştığını gösterdi. Einstein'ın Newton'dan bile daha hassas olan yerçekimi versiyonu, genel görelilik teorisidir.
