Rutherford’un atom teorisi, atomun yörüngede negatif elektronları olan merkezi bir pozitif çekirdeğe sahip olduğuydu. Bu teoriyi altın folyo deneyiyle geliştirdi.
Ernest Rutherford’ın altın varak deneyi, bir parçacık yayıcı, içinde bir yarık bulunan yuvarlak bir algılama ekranı ve ortada bir altın varak kayması ile ilgilidir. Tespit ekranı, Rutherford'un filtrelenen altın folyodan geçtikten sonra parçacıkların varlığını tespit etmesini sağlamak için çinko sülfür içerdi. Rutherford, bu deney boyunca, altın folyoya ateş ettiği parçacıkların büyük çoğunluğunun içinden geçtiğini belirledi. Çevredeki algılama ekranına 8.000'den sadece bir tanesi uzağa saptı. Sonuç olarak Rutherford, bir atomun çoğunun boş alan olduğunu belirten bir teori yarattı. Bu en mantıklıydı, çünkü neden bu kadar az parçacığın altın folyoya çarptığını açıkladı. Parçacıklardan sapma açısı ayrıca atomun ortasında, etrafında dönen negatif yüklü parçacıklarla büyük olasılıkla güçlü bir pozitif yüklü çekirdek olduğunu gösterdi. Rutherford bu hareketi güneş etrafındaki gezegenlerin yörüngesine bağladı. Bohr atomik modeli daha sonra Rutherford modelinin yerini aldı.
