Eliptik yörüngeler, nesneler tarafından güneş veya Dünya gibi büyük bir nesnenin etrafında uçarken attığı yollar. Bu tür yörüngeler genellikle beklendiği gibi yuvarlak değildir; bunun yerine, masif gövdeyi bir elips şeklinde yörüngeye sokarlar. Elipsler hafifçe uzatılmış daireler gibidir ve aynı zamanda oval olarak da adlandırılırlar.
Çoğu astronomik nesne bazı bedenlerden kendisinden daha büyük olduğu yörüngede. Örneğin, ay Dünya'yı, Dünya Güneş'i, Güneş ise galaktik merkezi yörüngesine çevirir. Bu yörüngelerin her biri bir elips şeklindedir. Bu cisimler mükemmel bir çember içerisinde hareket etmediklerinden, yörüngelerinin merkezinden veya yörüngelerinde tuttukları nesnelerden her zaman aynı mesafede değildir. Bir nesne, yörüngeye döndüğü nesneye yaklaştığı zaman, perihelyonda olduğu söylenir. Buna karşılık, elipsin yörüngedeki vücuttan en uzak noktasına afelion denir. Yörüngedeki nesne, engebeye yakınken en hızlı ve afeliondayken en yavaş hareket eder.
Bilim adamları yörüngeleri uzayda takip ettikleri şekle göre sınıflandırırlar. Bilim adamları, yörüngenin ne kadar yuvarlak veya uzun olduğunu açıklamak için “eksantriklik” terimini kullanırlar. Eksantriklik ne kadar yüksek olursa, yörünge o kadar “squished” olur.
