Pozitif ekonomi nesnel ve gerçeklere dayalı olsa da, normatif ekonomi öznel ve değere dayalıdır. Normatif iktisadın bir örneği, hükümetin sağlık hizmetleri için ödeme yapmak zorunda olduğunu belirtmekle birlikte olumlu bir yaklaşım, vatandaşların sağlık hizmetlerini finanse eden hükümetin maliyet gerektirdiğini belirtmektedir.
Hükümetin sağlık hizmeti için ödemesi gerektiğini belirtmek, hükümetin bunu yapması gerektiğine dair bir kanıt olmadığı için normatif ekonomidir. Bunun yerine, herkesin sağlık hizmetlerine erişimi olması gerektiği fikri olan bir değer sistemine dayanır. Buna karşılık, hükümetin sağlık hizmeti için ödeme yaptığı devletin maliyetini doğurduğu ve bu nedenle böyle bir ifadenin pozitif ekonomiyi yansıttığı bir gerçektir. Normatif ekonominin bir başka örneği de, ekmeğin belli bir tutara mal olması gerektiğini, böylece insanların bunu karşılayabileceğini belirtiyor. Böyle bir açıklama, insanların makul fiyatlı gıdalara erişebilmeleri gerektiği değer yargısına dayanmaktadır.
Normatif iktisadın bazen kanıtlanması zor olduğundan, politikacılar ve partiler arasındaki tartışmaları tetikler. İktisat uzmanlarının çoğunluğu ekonominin gerçeklere dayanması gerektiğine ve dolayısıyla olumlu olması gerektiğine inanmaktadır. Ancak, hükümette var olan değere dayalı politikaları yönlendiren normatif bir ekonomidir. Normatif iktisat genellikle insanların çoğunluğun rasyonel olmaya ne dayandığına dayanmaktadır, ancak bu yine de konulardaki bölünmelere yol açmaktadır.
