Elektromanyetik dalgalar, elektrik ve manyetik alanların titreşimlerinden oluşur. Mekanik dalgaların aksine, elektromanyetik dalgaların yayılması için bir ortama ihtiyacı yoktur, bu da havada, katılarda ve hatta uzayda dolaşmasına izin verir. /p>
Elektromanyetik alanlar, elektrik ve manyetik alanlar bir araya geldiğinde oluşur. Elektromanyetik radyasyon belirli bir noktaya hareket ederken bu alanlar birbirine dik olarak hizalanır. Elektromanyetik alanların, bilim adamlarının ölçebileceği, kutuplaşma denilen kendi hizalamaları vardır.
Işık, elektromanyetik radyasyonu daha da örnekleyen başka bir kavramdır. Fotonlardan oluşan ışık, elektromanyetik dalgaların hem dalga hem de parçacık benzeri özelliklere nasıl sahip olabileceğini gösterir. Işık, dalga benzeri özelliklerini analiz etmek için bir spektrumda kırılabilirken, bilim adamları, elektronları serbest bırakan fotonların parçacık hareketlerini yakalamak için dijital kameraları kullanabilir. Işık, polarizasyona ve ayrıca elektromanyetik dalgaların bir başka özelliğine sahiptir. Bu nedenle güneş gözlükleri hala görünürken güneş ışığını kırabilir. Güneş gözlükleri, güneş ışığının ağrılı parlamasını ortadan kaldırarak ışığın polarize kısmını emebilir.
Matematiksel bir bakış açısından, elektromanyetik enerji üç bölümden oluşur: frekans, dalga boyu ve enerji. Frekans, bir saniye içinde geçerken dalganın tepe sayısını, hertz olarak yazılanları ölçer. Dalga boyu, bu tepeler arasındaki boşluğu ölçer. Şaşırtıcı bir şekilde, dalga boyu atomların boyutu kadar kısa ve gezegenlerin çapı kadar uzun olabilir. Elektromanyetik dalgalar, elektron volt olarak ölçülen enerji miktarlarıyla da tanımlanabilir. Bu birim, bir volt potansiyel enerjiden geçmek için gereken kinetik enerjiyi ölçer.
