Efektör organları, düz kas, kalp kası ve merkezi sinir sisteminden sinir dürtülerine bilinçli düşünmeden yanıt veren bezlerdir. Bunlar reseptörler, afferent sinirler ve efferent sinirlerle birlikte otomatik veya istemsiz sinir sisteminin bir parçasıdır.
Sindirim sistemi, kalp, akciğerler ve diyafram efektör organların örnekleridir. Canlı bir varlık nefes almak, yiyecekleri sindirmek veya kalbinin atmasını sağlamak için bilinçli düşünceyi kullanmak zorunda değildir. Refleks yaylar ayrıca efektörlerden de faydalanır. Bir refleks yay, bir eli sıcak bir yüzeyden çıkarmak için iskelet kası kasılması gibi spesifik uyaranlara hızlı ve istem dışı tepkidir.
Efektör organların aktivasyonu nispeten karmaşık bir işlemdir. Duyusal reseptörler bir uyarıcıya veya iç veya dış ortamdaki bir değişikliğe tepki gösterir ve uyarıcıyı elektronik bir sinyale dönüştürür. Bu sinyal, çevresel sinir sisteminin bir parçası olan duyu reseptörleri arasındaki boşluğu merkezi sinir sistemine bağlayan bir aracı olarak hareket eden duyusal bir nörona geçer. Duyusal nöron, sinyali işleme tabi tutulduğu merkezi sinir sistemine iletir. Merkezi sinir sistemi daha sonra sinir dürtüsü olarak, dürtü efektör organına taşıyan ve sonunda dürtü dürtü yanıtını veya hareketine çeviren ilgili motor nöronlarına bir mesaj gönderir.
