Güneş sisteminin yaratılmasının nasıl bir kabarıklık olduğuna dair en fazla kabul gören teori, 4.6 milyar yıl boyunca birkaç adım attı. Yerçekiminin çökmesi bir bulutsudaki malzemenin dönmesine neden oldu. Bu, Güneş'i yarattı, daha küçük parçacıklar ortaya çıkıyor ve Dünya gibi gezegenler yaratıyordu. Başka bir teori, Güneş'in temel birikimiyle oluştuğu, ancak Dünya dahil gezegenlerin daha önce dış kabukları olan daha büyük nesnelerin çarpışmasından oluştuğu idi.
Çekirdek biriktirme yönteminde, Dünya'nın kayalık çekirdeği, daha önce ağır malzemelerin bağlanmasından oluşmuştur. Sonunda kabuğun başlangıcını oluşturan daha hafif malzeme ile kaplandı. Gök bombardımanı, depremler, volkanlar ve plaka kayması, Dünya topografyasının oluşmasına yardımcı oldu.
Meteoritler ve kuyruklu yıldızlar, toprağa çarparak materyallerini kabuğa ekleyerek yanardağları ve depremleri tetikler. Bilim adamları bu volkanik ayaklanma sırasında sıvı su olup olmadığından emin değiller, ancak bir noktada yoğunlaşmış su buharı atmosferi oluşturmaya başladı. Bu atmosfer, kabuğun katılaşmasına neden olan gezegeni soğutmaya başladı. Su buharı, okyanusları oluşturan çok miktarda yağmur yarattı.
Bilim adamları ayrıca Ayın yaratılışı hakkında devasa etki hipotezi olarak adlandırılan bir teoriye sahiptir. Bazı 4.48 milyar yıl önce, Dünya'nın ömrünün oldukça erken, büyük bir göktaşı ya da planetoid kabaca Mars dünyasına vurdu. Materyal uzaya fırladı ve Dünya'nın yerçekiminden kaçamadığı için gezegenin etrafında dönmeye başladı.
