Dünya'nın eksenel eğimi, yıl boyunca meydana gelen dört mevsimden sorumludur. Bir yarım küre güneşe doğru eğildiğinde, o bölge daha fazla güneş ışığı alır ve daha sıcak olur, yarım küre ise eğilirken daha az güneş enerjisi alır ve daha soğuktur.
Dünya'nın eksenel eğimi yıl boyunca etkin bir şekilde sabit kalır. Bu, üç ay boyunca Kuzey Kutbu'nun güneşe doğru yatırıldığı ve üç ay boyunca uzağa doğru yatırıldığı anlamına gelir. Kalan altı ay boyunca, eğim güneşe dik bir açıda, bu da her yarımküreye ulaşan güneş enerjisi miktarında önemli bir fark yaratmıyor.
Mevsimlere ek olarak, Dünya'nın eksenel eğimi, belirli bir bölgenin kaç saat güneş ışığını aldığını etkiler. Örneğin, Kuzey Kutbu güneşe doğru eğildiğinde, gezegenin aşırı kuzey bölgeleri 24 saatlik dönme döneminin çoğu için olmasa da güneş ışığındadır. Uzaklaştığında, Dünya'nın kendi yüzeyi güneş ışınlarını engellemeye başlar ve daha uzun karanlık dönemleriyle sonuçlanır. Bu etki, bir gözlemcinin bulunduğu kuzey veya güney yönünde büyütülür ve ekvator yakınında göz ardı edilebilir.
Dünya'nın eğik ekseni ayrıca, takımyıldızların ve diğer cennetsel cisimlerin gökyüzünde nasıl hareket ettiklerini de etkiler. Bu nedenle, yılın bazı bölgelerinde, yıldızlar ve gezegenler doğrudan tepede görünebilirken, diğer zamanlarda ufkun üzerinde zar zor yükseliyor gibi görünmektedir.
