Merck El Kitabı, diyaframın solunumda rol oynayan en önemli kas olduğunu belirtir. Bir kişi nefes alıp verirken, diyafram büzülür ve genişler, havanın akciğerlere akması veya çıkması için zorlar.
Merck El Kitabına göre, akciğerlerin kendilerinin kas yapıları yoktur. Bunun yerine, solunum sürecini güçlendirmek için diyaframa ve boyundaki, kaslardaki ve kaburgaların arasındaki kaslara güvenirler. Diyafram, göğüs ve karın boşlukları arasındaki ayrım çizgisi görevi gören kalın, kubbe şeklinde bir kas tabakasıdır.
Ulusal Kalp, Akciğer ve Kan Enstitüsü, bir kişinin soluduğu için diyaframın büzüldüğünü ve akciğerlerden aşağı ve uzaklaştığını belirtir. Bu hareket göğüs boşluğunda daha fazla boşluk yaratır ve bu da akciğerlerin genişlemesine neden olur. Bu genişleme ile oluşturulan emme, havanın alveollere girdiği yerdeki akciğerlere veya oksijenin kan dolaşımına girebileceği nokta olarak hizmet veren hava keselerine akmasına neden olur.
Ulusal Kalp, Akciğer ve Kan Enstitüsü, alveollerde başlayan ve kan dolaşımından ve vücuttan atılması gereken karbondioksitle dolu olduklarında ekshalasyonu tanımlar. Ekshalasyon sırasında diyafram genişler ve yukarı doğru hareket eder, göğüs boşluğunu daraltır. Sonuç olarak, karbondioksit ile yüklü hava hızla akciğerlerden dışarı atılır.
