Devekuşları, her bir hayvanın avcıları tespit etme yeteneğine dayanarak ceylanlarla sembiyotik ilişkileri paylaşır. Bu ilişki, biyolojide, ayrı türlerin üyesi olan iki organizmanın karşılıklı olarak yararlı bir ilişkide varolma şekli olarak tanımlanan karşılıklılık olarak adlandırılır.
Devekuşları ve ceylanların her biri, diğerinin zamanında farketmeyeceği tehditleri belirleme yeteneğine sahiptir. Devekuşları kötü duymalarını ve koku alma duyularını telafi etmeye yardımcı olan akut görme yeteneğine sahiptir ve yükseklikleri, avcıları uzaktan görmelerini sağlar.
Gazeliler de keskin bir görüşe sahipler. Ancak, devekuşlarından çok daha kısa oldukları için, ceylanlar uzun otların ve çalılıkların üzerinde avcıları göremezler. Gazeliler, tehditleri saptamak için keskin koku alma ve duyma duyularını kullanarak devekuşları ile simbiyotik ilişkilerinin sona ermesini sağlar. Bir deve kuşu, yeşillik üzerinde bir avcı gördükten sonra alarma geçtiğinde, ceylanlar da gözcü üzerinde olmaları gerektiğini bilir. Aynı şekilde, bir devekuşu bir avcıyı kokladıktan veya duyduktan sonra kaçan bir ceylan gördüğünde, devekuşu aynı yönde kaçmayı bilir.
Bu davranış devekuşları ve ceylanlarla sınırlı değildir. Devekuşlarının zebra ve antilop gibi diğer av hayvanları ile aynı ilişkiyi paylaştığı bilinmektedir.
